توسعه بلندگوهای روبان

از آنجا که فناوری بلندگو به تدریج شکل گرفت ، مردم درک کردند که مبدل ایده آل باید از دیافراگم ورق نازک استفاده کند که می تواند جریان الکتریکی را پشت سر بگذارد ، و همه شروع به تصور بلندگوهای روبان کردند.
در ژانویه سال 1923 ، شوتکی و گرلاچ از زیمنس هالسکه برای اولین ثبت اختراع برای بلندگو روبان درخواست کردند. این فیلم یک فیلم آلومینیومی خالص به صورت افقی موج دار بین دو قطب آهنربا نصب می کند. فیلم آلومینیومی خالص موج دار می تواند سختی طولی و فرکانس رزونانس را کاهش دهد.
در سال 1931 ، اولسون و ماسا میکروفون روبان تولید کردند.
بلندگوهای روبان عمدتاً در باندهای میانی و با فرکانس بالا استفاده می شوند. به دلیل منحنی پاسخ فرکانس مسطح ، حد بالایی با فرکانس بسیار بالا و جلوه های گذرا بسیار خوب ، می توانند به راحتی یک منبع صدای خطی را تشکیل دهند.
اگرچه تاریخچه الکتروکوست انسانی بسیار پرشکوه و پیچیده است ، اما در واقع بسیاری از سخنرانان الکتروواکوستیک عالی و نوآورانه امروزه وجود دارد. در حقیقت ، این طرح های بلندگو نوآورانه باعث شده است که بسیاری از بهترین دانشمندان الکترواکوستیک در قرن گذشته مغز خود را ببندند.